Direktoskopia krtani – na czym polega wziernikowanie krtani?

Direktoskopia krtani – co to jest?

Direktoskopia – wziernikowanie krtani – to badanie umożliwiające dokładne obejrzenie krtani (np. w przypadku bólu krtani), nawet w trudno dostępnych miejscach, oraz usunięcie niektórych zmian chorobowych w niej zlokalizowanych.

Tym, co wyróżnia direktoskopię krtani, jest możliwość obejrzenia badanych miejsc w powiększeniu. Laryngoskop do wziernikowania krtani jest wyposażony w źródło światła i szerokokątne soczewki, umożliwiające precyzyjną ocenę badanych miejsc. Dodatkowo, dzięki zamontowanej kamerze, obraz może być obserwowany w czasie rzeczywistym na monitorze komputera.

Diagnostyka chorób krtani opiera się na wywiadzie lekarskim, badaniu laryngoskopowym drogą wziernikowania krtani, a także badań fonoskopowych – wideolaryngoskopii oraz wideostroboskopii. Ostatecznym potwierdzeniem rozpoznania jest badanie histopatologiczne krtani.

Choroby krtani a direktoskopia – kiedy wykonać badanie krtani?

Wskazania do direktoskopii krtani obejmują szereg sytuacji diagnostycznych oraz leczniczych. Wziernikowanie krtani pozwala na ocenę krtani i jej okolic (obszaru nadgłośni, głośni i podgłośni, barwy błony śluzowej, obecności nierówności, owrzodzeń). Badanie to umożliwia także sprawdzenie ruchomości strun głosowych, kształtu gardła dolnego i tchawicy górnej.

Endoskopowe badanie krtani pozwala również na wykrycie niektórych schorzeń i chorób krtani, np.:

• torbieli lub polipów krtani;
• ciała obcego w krtani;
• brodawczaka krtani;
• przewlekłego przerostowego zapalenia krtani;
• obrzęku Reinkego – choroby fałdów głosowych;
• stanów przedrakowych;
• podejrzenia raka krtani (przewlekła chrypka, zmiana barwy głosu, ból przy połykaniu, kaszel i duszności, uczucie ciała obcego w krtani).

Badanie endoskopowe krtani wykorzystuje się także do: wewnątrzkrtaniowego podania leku czy pobrania wycinka do badania histopatologicznego krtani. Badanie to stanowi także rozwiązanie w przypadku braku możliwości wykonania badania krtani w znieczuleniu miejscowym.

Przeciwwskazaniem do direktoskopii krtani jest ciąża.

Direktoskopia krtani – na czym polega? Jak się przygotować?

Czy direktoskopia krtani boli? Wziernikowanie krtani to zabieg przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym, w warunkach szpitalnych, brak zatem odczuć bólowych (dyskomfort w obrębie gardła może być odczuwany po zabiegu).

Przebieg direktoskopii krtani jest następujący: po podaniu znieczulenia pacjent leży na plecach z głową odchyloną do tyłu. Przez jamę ustną wprowadzany zostaje laryngoskop, który następnie mocowany jest na specjalnej dźwigni umieszczonej na mostku pacjenta. Zapewnia to stabilność aparatury. Przed laryngoskopem umieszcza się specjalistyczny mikroskop służący do oględzin krtani w powiększeniu.

Badaniu obrazowemu towarzyszyć może pobranie materiału do badań lub usunięcie zmian w obrębie fałdów głosowych przy użyciu mikronarzędzi chirurgicznych. Po badaniu pacjent pozostaje w szpitalu na obserwacji na jedną dobę.

Najczęstszymi, łagodnymi powikłaniami wziernikowania krtani jest: skaleczenie błon śluzowych krtani, przewlekła chrypka bądź czasowa zmiana barwy głosu. Poważne komplikacje direktoskopii zdarzają się rzadko i są to: obrzęk krtani, wprowadzenie powietrza do przestrzeni śródpiersiowej (odma śródpiersiowa) oraz perforacja ściany gardła.

Na 6 godzin przed direktoskopią krtani należy zrezygnować z przyjmowania płynów i pokarmów stałych. Pacjenci z protezą ruchomą powinni wyjąć ją tuż przed badaniem. Przed wziernikowaniem krtani należy wykonać podstawowe badania: morfologię, EKG i RTG klatki piersiowej. Pić i jeść można już kilka godzin po zabiegu. Po direktoskopii krtani zalecana jest rezygnacja z mówienia na okres nawet kilku dni.