Przodopochylenie miednicy – co to jest, objawy, ćwiczenia, leczenie

Czym jest przodopochylenie miednicy i jakie są tego przyczyny?

Przodopochylenie pojawia się jeśli miednica ustawia się w charakterystycznym ułożeniu z pochyleniem do przodu. Przyczyny tej wady mogą być różne; jedne mogą być związane z wrodzonym typem budowy miednicy lub anomaliami anatomicznymi dotyczącymi kręgosłupa (zwłaszcza lędźwiowego lub krzyżowego) lub różnej długości kończyn dolnych. Nabyć taką wadę w ustawieniu miednicy możemy z kolei poprzez długie siedzenie.

Chodzi głównie o pracę siedzącą np. przy komputerze, długie prowadzenie auta, długotrwałe siedzenie dzieci w ławkach szkolnych – to powoduje, że mięśnie stabilizujące w odpowiednim położeniu miednicę, zaczynają inaczej pracować. Te, które ciągną miednicę z przodu ku dołowi, zaczynają się stopniowo skracać i kurczyć, a mięśnie, które ciągną ją z tyłu do dołu – rozciągają się i słabną. Miednica zmienia swoje położenie, gdyż widać jak kręgosłup lekko się przegina, a brzuch leci do przodu.

Przodopochylenie miednicy – objawy

Ustawienie miednicy w przodopochyleniu pociąga za sobą inne niekorzystne zmiany w układzie kostno-mięśniowym, które dotyczą mięśni oraz stawów. Przodopochyleniu miednicy towarzyszą:

• pogłębienie (zwiększenie) lordozy lędźwiowej (będącej wynikiem skrócenia mięśni dolnego grzbietu),
• odstający brzuch (wskutek rozciągnięcia jego mięśni),
• przykurczenie stawów biodrowych (skrócenie i napięcie mięśni zginaczy bioder),
• wypięcie pośladków (związane z rozciągnięciem mięśni pośladkowych),
• pochylenie tułowia do przodu.

Przodopochylenie miednicy – rehabilitacja

Lekarz czy fizjoterapeuta oglądając osobę z przodopochyleniem miednicy, od razu zauważy charakterystyczne ustawienie sylwetki i zaburzone statyki ciała. Badanie mięśni wskaże, które z tkanek miękkich są nadmiernie napięte i skrócone, a które słabe i rozciągnięte. Dodatkowo badamy krzywizny kręgosłupa i oceniamy ruchomość wszystkich jego odcinków. Ocenić także należy funkcję stawów biodrowych, krzyżowo-biodrowych oraz barkowych.

Na podstawie badania pacjent dostaje właściwe ćwiczenia na przodopochylenie miednicy (lecznicze), które mają za zadanie zmniejszyć pochylenie miednicy w przód. Leczenie pochylenia miednicy w zależności od tego jaka jest jego przyczyna może zlikwidować, zmniejszyć lub zatrzymać rozwój tej wady. Ważnym aspektem terapii jest również poprawa kondycji fizycznej i ogólnej sprawności pacjenta oraz jego komfortu związanego z wyglądem sylwetki ciała.

Przodopochylenie miednicy – ćwiczenia

Ponieważ przodopochylenie miednicy jest złożoną wadą postawy ciała, ćwiczenia, które ją zmniejszą mają różne zadania w zależności od towarzyszącym jej zmianom w układzie kostno-mięśniowym. Hiperlordoza, czyli nadmierne wygięcie lędźwi do przodu korygujemy poprzez rozciągnięcie i rozluźnienie mięśni dolnego grzbietu, czyli mięśnia czworobocznego lędźwi oraz prostownika grzbietu. Wystający brzuch spowodowany rozciągnięciem i osłabieniem jego mięśni musimy wzmacniać poprzez ćwiczenia zwiększające siłę mięśni prostego oraz poprzecznego brzucha. Wzmacniamy również mięśnie pośladkowe i kulszowo-goleniowe, które rozciągnięte – nadmiernie wypinają pośladki. Poprawę ruchomości stawów biodrowych osiągniemy natomiast poprzez ćwiczenia rozciągające mięśnie biodrowo-lędźwiowe, prosty uda oraz naprężacz powięzi szerokiej.

Podczas wykonywania ćwiczeń warto zapewnić miednicy dobrą stabilizację, żeby nie przenosić ruchu na inne okolice ciała czy stawy. Dlatego zaleca się ćwiczyć w pozycjach niskich i izolowanych. Dobrym pomysłem na początku samodzielnych ćwiczeń jest obserwacja własnego ciała w lustrze, aby dbać o odpowiednie ustawienie kręgosłupa i szybko je korygować.

Ćwiczenia na zmniejszenie przodopochylenia miednicy, to takie, które kształtują nawyk prawidłowej postawy ciała. Terapeuta nauczy nas właściwie ją korygować. W tym celu należy właściwie ustawić głowę, cofnąć barki, prosto i równo postawić nogi, kolana oraz stopy. Kręgosłup musi być prosty z zachowaniem fizjologicznej kifozy i lordozy więc należy wypchnąć miednicę do przodu, wciągnąć brzuch i spiąć pośladki. Należy pamiętać jeszcze o ćwiczeniach oddechowych, które wspomagają pracę mięśni oraz poprawiają pojemność życiową płuc i nasze samopoczucie.

Przodopochylenie miednicy – leczenie

Wady postawy ciała to nie tylko problem z jego nieestetycznym wyglądem czy dyskomfortem pacjenta. Zdarza się, że towarzyszą im silne dolegliwości bólowe stawów oraz tkanek miękkich oraz znaczne ograniczenia ruchomości. W takich przypadkach leczenie przodopochylenia miednicy powinno obejmować inne formy terapii, które nie tylko wspomogą jego korekcję, ale również zmniejszą ból.

Z innych metod rehabilitacji można zastosować masaż, który wykonywany zwłaszcza na kręgosłupie rozluźni zbyt napięte i bolesne tkanki miękkie. W przypadku znacznego ograniczenia ruchomości stawów kręgosłupa lub stawów obwodowych zaleca się terapię manualną. Bardzo pomocne mogą się okazać zabiegi fizykoterapeutyczne, które działają przeciwbólowo, rozluźniająco oraz poprawiają ukrwienie tkanek miękkich. Dobrym uzupełnieniem rehabilitacji jest aktywność sportowa. Dla osób z wadami postawy zaleca się pływanie, ćwiczenia prowadzone przez wykwalifikowanego instruktora w wodzie, jogę lub stretching. Na siłowni powinien asystować trener mający wiedzę dotyczącą korygowania wad postawy.

Ćwiczenia w domu dla kobiet z przodopochyleniem miednicy

Poza pracą z fizjoterapeutą niezwykle istotne są ćwiczenia wykonywane regularnie przez pacjenta w domu. Ćwiczenia są popularne i znane przez każdego, aczkolwiek tylko ich właściwe wykonywanie wpłynie pozytywnie na korekcję przodopochylenia miednicy. Obejmują:

• leżenie tyłem i przyklejanie odcinka lędźwiowego do podłogi;
• deska – ćwiczenie w którym kładziemy się brzuchem do dołu, ale dotykając ziemi jedynie opartymi przedramionami oraz palcami nóg, istotne jest trzymanie prostego tułowia i odpowiedniej pozycji miednicy;
• klęk podparty – po wydechu wciągamy pępek w kręgosłup na 10 sekund;
• klęk podparty – z zachowaniem prostych pleców podnosimy do góry nogi ugięte w stawach kolanowych tylko do momentu aż uda zrównają się z kręgosłupem, aby nie zwiększać lordozy lędźwiowej;
• przysiady – podczas powrotu z przysiadu do pozycji stojącej należy napiąć mięśnie pośladkowe i podwinąć miednicę pod brzuch oraz zachować prawidłową postawę ciała, warto stanąć podczas tego ćwiczenia bokiem do lustra i obserwować swoją postawę ciała.

Czytaj również: Złamanie miednicy – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja, powikłania

Bibliografia

Wilczyński J. „Korekcja wad postawy człowieka”; ANTHROPOS, Starachowice 2001,

Elsayes K., Shaaban A., Menias Ch. „Jama brzuszna I miednica – pułapki diagnostyczne i klasyczne objawy”, red. wyd. pol. Sąsiadek M.; Urban&Partner, Wrocław 2016,