Naciągnięta pachwina – objawy, leczenie, co robić?

Ból w pachwinie – przyczyny

Ból pachwiny może mieć różnorodne pochodzenie. Najczęściej dolegliwości bólowe powstają po kontuzji podczas uprawiania sportu. W wyniku błędnego ruchu, którym może być nagłe zerwanie się do biegu, dynamiczny zwrot lub nieprzemyślane ustawienie kończyn dolnych, dochodzi do naciągnięcia mięśni i ścięgien w okolicy pachwiny. Często uraz okolicy stawu biodrowego z towarzyszącym bólem wyklucza zawodnika z dalszej gry lub zawodów. W okolicy pachwiny przebiega wiele mięśni oraz ścięgien odpowiedzialnych za ruch kończyny dolnej. Nieprawidłowy ruch może prowadzić do tzw. naciągnięcia mięśni w pachwini e, w tym więzadła pachwinowego, zerwania częściowego lub całkowitego mięśni w okolicy pachwiny, co określane jest przez pacjentów jako naderwanie pachwiny.

Uraz pachwiny i dolegliwości bólowe wymagają badania lekarskiego. Czasami konieczne jest rozszerzenie diagnostyki i wykonanie badań obrazowych: USG mięśni/ścięgien, RTG okolicy stawu biodrowego lub nawet bardziej zaawansowanego badania, jakim jest rezonans magnetyczny. Pacjenci czasami nie kojarzą wystąpienia dolegliwości bólowych z żadnym urazem. Należy wziąć pod uwagę inne potencjalne schorzenia mogące prowadzić do wystąpienia bólu pachwiny, np.:

• uszkodzenie obrąbka stawu biodrowego,
• konflikt panewkowo-udowy,
• przepuklinę pachwinową,
• złamanie zmęczeniowe szyjki kości udowej,
• dolegliwości bólowe pochodzące od kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.

To też może Cię zainteresuje: Uszkodzenie łąkotki – przyczyny, objawy, leczenie

Naciągnięta pachwina – objawy

Pierwszym charakterystycznym objawem naciągnięcia pachwiny jest ból występujący w trakcie aktywności fizycznej lub podczas błędu ruchowego. Może mieć on charakter ostrego kłującego bólu zlokalizowanego w okolicy pachwiny. Niekiedy może rozwijać się powoli i mieć charakter tępy, pojawiający się jakiś czas po wysiłku. Szczególnie występujące od dłuższego czasu drobne kontuzje pachwiny związane z jej naciągnięciem nakładają się na siebie, prowadząc finalnie do ostrego zespołu bólowego. Ból wewnątrz pachwiny z reguły nasila się podczas poruszania kończyną dolną.

Oprócz dolegliwości bólowych w pachwinie mogą się pojawić inne objawy. Kontuzjowana pachwina, a konkretnej mięśnie i ścięgna mogą ulec obrzękowi. Miejsce urazu jest bolesne, a tkanki miękkie – twardsze i napięte, z wyczuwalnym zwiększeniem objętości. Po zdarzeniu pacjenci często podają, że kończyna dolna jest osłabiona, może występować problem z poruszaniem. W badaniu fizykalnym może być wyczuwalne przerwanie ciągłości mięśnia/ścięgna lub jego wyraźnie wyszczuplenie.

Naciągnięta pachwina – leczenie i domowe sposoby

Naciągnięcie mięśni pachwiny podczas aktywności fizycznej związane jest z silnym, kłującym bólem i jest określane przez pacjentów jako ból pachwiny w środku. Podstawowym działaniem w takiej sytuacji jest ograniczenie dalszego wysiłku oraz zastosowanie zimnych okładów na okolicę pachwin oraz ud. Zaleca się położenie na płaskim podłożu, uniesienie kończyn dolnych powyżej poziomu podłoża – najlepiej oprzeć na poduszkach.

W przypadku niewielkiej kontuzji krótki odpoczynek i chłodzenie lodem pozwalają do powrotu do dalszej aktywności. Pacjenci z poważnym naciągnięciem zdecydowanie powinni odpuścić dalszą aktywność fizyczną w dniu kontuzji. Przez następne kilka dni powinni zastosować domowe sposoby walki z bólem pachwiny, tzn. oszczędzać kontuzjowaną kończynę, stosować okłady z lodu oraz elewację kończyny (uniesienie jej) – pozwalając tym samym na ograniczenie obrzęku i zmniejszenie ewentualnego siniaka.

Na naciągniętą pachwinę maści przeciwbólowe i przeciwzapalne można stosować miejscowo, a w przypadku obecności krwiaka odpowiednie maści z heparyną.

Poważne kontuzje związane z zerwaniem mięśnia lub ścięgna wymagają bezwzględnego oszczędzania kończyny – ma to pomóc zmniejszyć obrzęk. W przypadku częściowego zerwania mięśnia możliwe jest samoistne powstanie blizny i wygojenie mięśnia. Całkowite zerwanie mięśnia wiąże się z zabiegiem operacyjnym prowadzącym do zszycia uszkodzonego mięśnia lub przytwierdzenia go w miejscu pierwotnego przyczepu.

Czytaj również: Blokada kręgosłupa – co to jest, działanie, wskazania, przeciwwskazania i skutki uboczne

Rehabilitacja naciągniętej pachwiny

Po ostrej fazie naciągnięcia mięśni w pachwinie warto pomyśleć o odpowiedniej rehabilitacji kontuzjowanej kończyny dolnej. Można początkowo skorzystać z zabiegów fizykoterapii pomagających w gojeniu uszkodzonych włókien mięśniowych oraz ścięgien. Korzystnie działają zabiegi, takie jak pole magnetyczne, ultradźwięki lub krioterapia. Należy pamiętać, aby początkowo odciążać naciągniętą pachwinę, starając się ograniczyć poruszanie lub wspomagać się kulami.

Rozległość uszkodzenia mięśnia lub ścięgna pachwinowego w dużej mierze wpływa na czas powrotu do aktywności fizycznej. Drobne urazy pachwiny oraz domowe sposoby radzenia sobie z naciągniętą pachwiną pozwalają wrócić do pełnej sprawności już po kilku, kilkunastu dniach.

Poważniejsze naciągnięcia pachwiny lub częściowe zerwanie mięśnia wymagają dodatkowo dłuższego oszczędzania kończyny, a następnie wdrożenia odpowiedniej fizjoterapii. Uszkodzenia pachwiny wymagające zaopatrzenia operacyjnego na zdecydowanie dłużej eliminują z uprawiania sportu. Wymagane jest odciążenie kończyny, a następnie podjęcie rehabilitacji pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty.

Ćwiczenia na ból pachwiny, które wykonuje się pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty opierają się na poprawie elastyczności mięśni i ich wydłużeniu (ćwiczenia ekscentryczne). W trakcie rehabilitacji można zastosować specjalne masaże grup mięśniowych ud oraz pachwiny.

Czytaj również: Złamanie miednicy – przyczyny, objawy, leczenie, rehabilitacja, powikłania

Urazy pachwiny – zapobieganie

Po pierwsze, istotne jest dostosowanie uprawianej dyscyplin sportowej do swoich możliwości. Jeśli ktoś uprawia sport od młodych lat, jest mniej narażony na powstające uszkodzenia w porównaniu z osobami, które zaczynają uprawiać sport zdecydowanie później. Chroniąc się przed urazami mięśniowymi, w tym kontuzjami pachwiny, należy zrobić dobrą rozgrzewkę pozwalającą na przygotowanie mięśni do zwiększonego wysiłku.

Ważnymi elementami rozgrzewki jest rozciąganie. Odpowiednie ćwiczenia spowodują, że mięśnie staną się elastyczne, wydłużone i rozgrzane. Przez to nagły, niekontrolowany ruch będzie dla mięśni mniej niebezpieczny. Ważnym elementem jest stopniowe wprowadzanie wysiłku fizycznego, np. bieganie – można zacząć od krótkich dystansów, a następnie powoli je wydłużać, spokojnie przyzwyczajając mięśnie.

Po intensywnym wysiłku należy stopniowo zmniejszać jego intensywność. Nie jest korzystne nagłe przerwanie aktywności fizycznej na wysokich obrotach. Systematyczne uprawianie sportu, zbilansowana dieta oraz odpowiednie nawodnienie organizmu również ma istotny wpływ protekcyjny na mięśnie.