Krioterapia – na czym polega leczenie niską temperaturą?

Czym jest krioterapia?

Krioterapia ma na celu wywołanie oraz wykorzystanie fizjologicznych reakcji na zimno. Uzyskana odpowiedź ustroju na tego rodzaju bodziec, przyczynia się do podstawowego leczenia choroby oraz wspomaga leczenie ruchem. Zabieg krioterapii można stosować na organizm zarówno miejscowo jak i ogólnie.

Krioterapia – rodzaje

Krioterapia ogólnoustrojowa

W krioterapii ogólnoustrojowej poddawane działaniu temperatur kriogenicznych jest całe ciało pacjenta. Terapia stosowana jest zazwyczaj w kriokomorach i kriosaunach, w których zalega zimno. Zabieg jest wykonywany z zaleceniem kilku procedur: odpowiedni ubiór, osuszona skóra, 1-7 osób w jednym wejściu, czas zabiegu od 1 do 3 minut. Po zabiegu krioterapii ogólnej, powinno się zastosować kinezyterapię od 30 do 60 minut.

To też może Cię zainteresować: Trzaskające kolano – przyczyny, objawy, leczenie

Krioterapia miejscowa

Krioterapia miejscowa jest stosowana jako przygotowanie do zabiegów kinezyterapeutycznych (leczenie ruchem). Polega na schłodzeniu określonej okolicy ciała do poziomu od 2 do 4^oC w porównaniu do powierzchni skóry. Zabieg jest prowadzony pod kontrolą wzrokową fizjoterapeuty, a czas aplikacji wynosi od 30 s do 3 minut na jedną okolicę ciała. W tej formie zabiegu wykorzystuje się najczęściej: ciekły azot, dwutlenek węgla oraz schłodzone powietrze. W przypadku aplikacji kilku miejsc jednocześnie, zabieg nie powinien przekraczać 12 minut.

Inne formy krioterapii

Do innych form krioterapii zalicza się:

• zimne okłady,
• woreczki z lodem (kruszonym bądź fabrycznie gotowe do użycia zimne okłady użytku jednorazowego lub wielokrotnego),
• miejscowe zanurzenie w zimnej wodzie,
• ręcznik z lodem,
• masaż kostkami lodu,
• plastikowe woreczki z żelem chłodzącym,
• aerozole oziębiające,
• kąpiele w śniegu.

Jakie są efekty krioterapii?

Stosowanie zimna ma szerokie zastosowanie w różnych jednostkach chorobowych. Wywołuje wiele efektów w organizmie, między innymi działa:

• przeciwbólowo,
• przeciwzapalnie,
• przeciwobrzękowo,
• obniża napięcie mięśni,
• redukuje spastyczność mięśni,
• przyczynia się do zwiększenia siły mięśniowej,
• niszczy tkanki patologicznie zmienione,
• pobudza procesy fizjologiczne,
• przyczynia się do wzrostu wydolności fizycznej.

Krioterapia a choroby układu ruchu

Krioterapię można zaliczyć do jednej z wielu metod leczenia chorób związanych z układem ruchu. Korzystnie wpływa cały przebieg choroby, przyczyniając się między innymi do zapobiegania powikłaniom, poprawy sprawności i zatrzymania dalszego postępowania choroby, minimalizując objawy, które mogą wystąpić. Zabieg ten stosowany jest zazwyczaj w chorobach narządu ruchu, takich jak:

• ZZSK (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa),
• RZS (reumatoidalne zapalenie stawów),
• ŁZS (łuszczycowe zapalenie stawów),
• zmiany zwyrodnieniowe i wtórne zmiany, które zniekształcają stawy kręgosłupa,
• dna moczanowa (choroba stawów, która ma podłoże metaboliczne),
• zapalenia okołostawowe ścięgien i torebek stawowych,
• zapalne choroby tkanki łącznej,
• zmiany przeciążeniowe i pourazowe stawów, a także tkanek miękkich,
• dyskopatie,
• rwa kulszowa,
• fibromialgia,
• osteoporoza.

Jakie są wskazania do krioterapii?

Krioterapia może być dobroczynna dla poszczególnych segmentów zdrowia. Wskazania do krioterapii dotyczą:

• schorzeń narządu ruchu,
• profilaktyki przeciążeń układu ruchu,
• schorzeń układu nerwowego:
  • stwardnienia rozsianego,
  • chorób ośrodkowego układu nerwowego,
  • zespołu korzeniowego,
  • zespołu depresyjnego i nerwic wegetatywnych,
  • niedowładu spastycznego po udarach,
  • po operacjach guzów rdzenia i mózgu,
  • po urazach czaszkowo-mózgowych,
  • neuralgii nerwu trójdzielnego;
• sportów wyczynowych:
  • wspomagania treningu siłowego i wytrzymałościowego,
  • przyspieszenia restytucji powysiłkowej (powrót do równowagi organizmu),
  • regeneracji stłuczeń, krwiaków, skręceń,
• zespołów przeciążeniowych;
• udaru cieplnego,
• chorób zakaźnych z odczynem gorączkowym,
• stanów z upośledzoną termoregulacją fizyczną,
• hipertermii złośliwej (stan podwyższenia temperatury ciała, który jest wywołany czynnikami zewnętrznymi).

Krioterapia – przeciwwskazania

Krioterapia ma też przeciwwskazania, które dzielą się na względne i bezwzględne. Przeciwwskazania do krioterapii:

• względne:
  • wiek > 65 lat,
  • przebyte incydenty w formie zakrzepów żylnych i zatoru tętnic obwodowych,
  • niedoczynność tarczycy,
  • labilność emocjonalna, która wyraża się nadmierną potliwością skóry;
• bezwzględne:
  • nietolerancja zimna,
  • choroba Raynauda,
  • zmiany zakrzepowo-zatorowe,
  • klaustrofobia (w przypadku zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej),
  • zaburzenia psychiczne,
  • zaburzenia czucia,
  • owrzodzenia i otwarte rany,
  • czynna choroba nowotworowa,
  • czynny proces gruźliczy,
  • wychłodzenie i wyniszczenie organizmu,
  • miejscowe zaburzenia ukrwienia,
  • zaburzenia rytmu serca,
  • duża niedokrwistość,
  • krioglobulinemia,
  • neuropatie układu współczulnego,
  • ostre schorzenia dróg oddechowych,
  • stosowanie neuroleptyków i alkoholu.