Higiena intymna – jakich błędów nie popełniać?

Higiena intymna – bez mydła, a z dobrym środkiem do higieny intymnej

Zarówno zbyt rzadkie, jak i zbyt częste podmywanie się szkodzi zdrowiu intymnemu. Częste mycie okolic intymnych zaburza naturalną florę środowiska pochwy oraz pH pochwy i może przyczynić się do zwiększenia podatności na infekcje intymne. Zwłaszcza podmywanie się zwykłymi mydłami czy żelami pod prysznic przeznaczonymi do pielęgnacji twarzy, włosów bądź ciała niszczy florę bakteryjną pochwy. Obecne w niej pałeczki kwasu mlekowego utrzymują kwaśne, niskie pH pochwy, które jest niesprzyjającym środowiskiem dla licznych patogenów - bakterii, grzybów oraz wirusów. Utrzymanie wspomnianego kwaśnego pH zapobiega infekcjom pochwy. W momencie zaburzenia prawidłowego pH, chorobotwórcze bakterie dużo łatwiej kolonizują pochwę, doprowadzając do infekcji.

Kiedy nie występuje miesiączka, wystarczające jest dwukrotne podmycie się w ciągu dnia – rano i wieczorem. Do pielęgnacji okolic intymnych należy wykorzystywać tylko specjalne płyny do higieny intymnej, których pH zbliżone jest do pH pochwy. Część z tego typu środków zawiera w swoim składzie pożyteczne bakterie kwasu mlekowego oraz naturalne środki łagodzące podrażnienia – wyciąg z rumianku, kory dębu, brzozy.

Przeczytaj też: Infekcje intymne u mężczyzn

Jak prawidłowo pielęgnować okolice intymne?

Okolice intymne powinno podmywać się dłonią, a nie jakimikolwiek gąbkami. Leżące na brzegach wanny czy półkach wilgotne myjki są miejscem, w którym intensywnie namnażają się liczne grzyby i bakterie. Używanie ich do podmywania może spowodować przeniesienie szkodliwych mikroorganizmów w okolice narządów płciowych i wywołanie infekcji dróg moczowo-płciowych.

Podczas codziennej higieny miejsc intymnych warto też pamiętać o zasadzie, że podmywamy się od przodu do tyłu – w kierunku – okolice wzgórka łonowego, krocze odbyt. Zapobiegnie to przeniesieniu bakterii jelitowych do pochwy czy w okolice cewki moczowej. Warto wiedzieć, że to właśnie bakterie jelitowe są patogenami najczęściej powodującymi infekcje moczowo-płciowe. Zapalenie cewki moczowej lub zapalenie pęcherza moczowego, zwane nawet syndromem miesiąca miodowego, są w głównej mierze spowodowane infekcją wywołaną przez bakterię E. coli.

Irygacja pochwy – błędem jest intensywne podmywanie się

Irygacje pochwy, o których mówi się, że są ważnym elementem higieny intymnej, tak naprawdę tylko szkodzą zdrowiu intymnemu. W sposób istotny zaburzają prawidłowe środowisko pochwy, pH, przyczyniając się do zwiększonego ryzyka rozwoju infekcji miejsc intymnych. Substancje używane do irygacji podrażniają śluzówkę przedsionka pochwy, powodują nieprzyjemne pieczenie, szczypanie.

Irygacja pochwy może też wysuszać błonę śluzową, co w dalszej konsekwencji sprzyja otarciom i urazom. Poprzez uszkodzenia w obrębie okolic intymnych może dojść do wniknięcia chorobotwórczych patogenów, a to prowadzi do rozwoju nieprzyjemnych infekcji. Irygacje zaburzają prawidłową florę bakteryjną, którą bardzo trudno potem przywrócić. Konieczne jest długotrwałe przyjmowanie probiotyków doustnych i dopochwowych, by przywrócić naturalną równowagę środowiska pochwy.

Stosowanie irygacji i wprowadzanie płynów pod ciśnieniem do przedsionka pochwy może spowodować też infekcje wstępujące oraz przeniesienie bakterii z pochwy przez kanał szyjki macicy na narządy miednicy mniejszej. Zapalenia narządów miednicy mogą wywołać pozapalne zrosty, zwężenia jajowodów, a w konsekwencji – trudności z zajściem w ciążę.

Prysznic i chusteczki do higieny intymnej zamiast kąpieli

Długie kąpiele, zwłaszcza w wodzie z dodatkiem płynów, soli zapachowych, silnie podrażniają błonę śluzową pochwy. Środki do higieny ciała są w większości silnymi detergentami, które podwyższają prawidłowe pH pochwy, niszczą pożyteczne bakterie kwasu mlekowego. Wysuszają też błonę śluzową pochwy, powodując skłonność do jej otarć, urazów, podrażnień. Prowadzi to do nieprzyjemnego pieczenia, szczypania okolic intymnych, a także predysponuje do rozwoju infekcji. Długie kąpiele i stosowanie niektórych preparatów do mycia z pewnością nie przyczyni się do zachowania zdrowia intymnego. Kąpiele lepiej zamienić na prysznic, a sole zapachowe i mydła na specjalistyczne środki do higieny intymnej.

W przypadku długich podróży lub niemożności skorzystania z prysznica, warto używać jednorazowych chusteczek do higieny intymnej. Zawarte w nich środki myjące nie podrażniają delikatnej skóry i błon śluzowych okolic intymnych, ale pomagają utrzymać prawidłowe pH oraz środowisko naturalne pochwy.

Higiena intymna w czasie miesiączki – tampony czy podpaski?

Utrzymanie prawidłowej higieny intymnej w trakcie menstruacji jest zdecydowanie trudniejsze niż w pozostałych dniach cyklu. Krew miesiączkowa jest świetną pożywką dla wielu bakterii, dlatego tak ważne jest częstsze podmywanie się i zwrócenie szczególnej uwagi na higienę w tych dniach. Korzystając z podpasek, trzeba pamiętać o ich regularnym zmienianiu, najlepiej co 3–4 godziny (oczywiście z wyjątkiem nocy). Nawet jeśli miesiączki są skąpe i teoretycznie wystarczyłoby stosować jedną podpaskę na 6–8 godzin, nie należy tego robić, ponieważ spowoduje to nie tylko nieprzyjemny zapach z pochwy, ale zwiększy również ryzyko infekcji intymnych.

Wybierając podpaski, warto sprawdzić ich skład i postawić na te wykonane z naturalnych składników. Podpaski ze sztucznych materiałów, wzbogacone o środki zapachowe, mogą jedynie nasilić podrażnienie okolic intymnych.

Jeżeli wybieramy tampony, musimy jeszcze bardziej zwrócić uwagę na regularność ich zmieniania. Opisywane są przypadki zespołu szoku toksycznego u kobiet, spowodowane toksyną gronkowcową. Zbyt długie utrzymywanie tamponu może być źródłem bakterii gronkowca, która wywołuje groźne dla życia objawy.

Także wkładki mogą spowodować infekcje intymne. Część kobiet ich nadużywa. Upławy, plamienia z dróg rodnych, nietrzymanie moczu – w tych sytuacjach kobiety w różnym wieku stosują wkładki zamiast udać się do ginekologa. Problem nie zniknie sam, stosowanie wkładek nie przyniesie efektu. Ginekolog wyjaśni, skąd biorą się dolegliwości i wdroży leczenie przyczynowe.