Mięśniaki macicy są najczęstszymi nowotworami niezłośliwymi w obrębie macicy. Występują w różnym wieku; dotyczą głównie kobiet w wieku reprodukcyjnym 35-45. lat Do ich powstania przyczyniają się zaburzenia hormonalne, dlatego mięśniaki na macicy rzadko obserwuje się u kobiet po menopauzie, u których poziom estrogenów jest niski. Wyróżnia się kilka rodzajów mięśniaków, które dają różne objawy.objawów.
Objawy mięśniaków macicy
Jakie są rodzaje mięśniaków macicy?
Wyróżniamy kilka rodzajów tego nowotworu, w zależności od położenia:
- mięśniak podsurowiczy,
- mięśniak śródścienny,
- mięśniak podśluzowy.
Ustalenie rodzaju mięśniaka macicy jest bardzo ważne, ponieważ od tego zależy proces leczenia i dalsze postępowanie. Lokalizacja mięśniaka wiąże się też z określonymi objawami. Rzadszymi typami są: mięśniak szyjkowy (wpuklający się do szyjki macicy), mięśniak uszypułowany.
Mięśniaki na macicy przeważnie występują licznie; rzadko pojedynczo. Do postawienia diagnozy niezbędny jest charakterystyczny wywiad dotyczący objawów mięśniaków macicy oraz badanie ultrasonograficzne. USG macicy jest metodą z wyboru jeżeli chodzi o ustalenie ilości mięśniaków, ich wielkości i typu.
Przeczytaj więcej na temat: Niski progesteron – leczenie, objawy, skutki
Przyczyny mięśniaków macicy
Przyczyną mięśniaków macicy są zaburzenia hormonalne. Względny nadmiar estrogenów w stosunku do progesteronu sprzyja przerostowi endometrium, ale także niekontrolowanemu rozwojowi mięśniaków.
Czasem także nadmierna wrażliwość macicy na estrogeny, bez zwiększonego ich poziomu w organizmie, powoduje rozwój tego łagodnego nowotworu.
Mięśniaki prawdopodobnie mają podłoże genetyczne, ponieważ obserwuje się rodzinną tendencję do ich występowania. Częściej dotyczą kobiet otyłych niż szczupłych; być może tkanka tłuszczowa jako źródło estrogenów pozajajnikowych przyczynia się do ich rozwoju. Mięśniaki na macicy diagnozuje się częściej u kobiet, które nie rodziły. Prawdopodobnie nie tyle ciąża działa ochronnie, ile mięśniaki same w sobie utrudniają zajście w ciążę i jej donoszenie.
Jakie objawy dają mięśniaki macicy?
Objawami mięśniaków macicy, najczęściej zgłaszanymi przez kobiety są:
- przedłużające się krwawienia miesiączkowe;
- miesiączki są bardzo obfite;
- w czasie okresu pojawia się ból (bolesne miesiączkowanie);
- miesiączki mogą prowadzić do rozwoju niedokrwistości z niedoboru żelaza.
Krwawienia mogą też pojawić się między miesiączkami. Duże mięśniaki mogą zniekształcać macicę na tyle, że powiększony narząd uciska sąsiadujące – pęcherz moczowy i odbytnicę. Rezultatem może być więc np. częste parcie na mocz czy bóle podbrzusza.
Bardzo duże mięśniaki macicy czasem mogą ulec niedokrwieniu i rozwojowi stanu zapalnego. Ma to miejsce wtedy, gdy mięśniak nie jest wystarczająco zaopatrywany przez naczynia krwionośne. W przypadku mięśniaków uszypułowanych (połączonych z trzonem macicy tylko cienką, wąską szypułą naczyniową) może zdarzyć się, że dojdzie do skręcenia szypuły. Objawami skręcenia i nagłego przerwania dopływu krwi do mięśniaka mogą być silne bóle podbrzusza, nawet w postaci tzw. ostrego brzucha. Małe mięśniaki, szczególnie podsurowicówkowe, przeważnie są nieme klinicznie.
Mięśniaki macicy a ciąża
Mięśniaki macicy mogą być przyczyną niepłodności. W przypadku ich lokalizacji śródściennej i dużych rozmiarów, zmieniają anatomię jamy macicy i mogą powodować poronienia nawykowe. Mięśniaki podśluzówkowe z kolei, wpuklające się do jamy macicy, utrudniają implantację zarodka.
Mięśniaki zlokalizowane przy ujściach jajowodów mogą powodować niedrożność jajowodów. W przypadku problemów z zajściem w ciążę lub jej donoszeniem, zawsze należy podejrzewać obecność mięśniaków. Zwykle w takich przypadkach leczenie hormonalne jest niewystarczające i usuwa się je operacyjnie.
Mięśniaki podśluzówkowe usuwa się metodą histeroskopii. Wybór techniki operacyjnej w przypadku mięśniaków śródściennych i podsurowicówkowych zależy od ich wielkości i ilości. Według Dubuissona do laparoskopii kwalifikuje się pacjentki z nie więcej niż 3 mięśniakami o średnicy do 10 cm. Większe mięśniaki usuwa się metodą klasyczną – miomektomią w laparotomii (operacyjne otwarcie jamy brzusznej). Szansa na zajście w ciążę po takim zabiegu wzrasta o 30–80%.
Natalia Ignaszak-Kaus
Lekarz
Absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Główne zainteresowania medyczne to ginekologia i położnictwo, a także endokrynologia oraz dietetyka. Swoją wiedzę pogłębia na kongresach i konferencjach medycznych, na których również sama prezentuje prace naukowe. Miłośniczka kotów i biegów długodystansowych.
Komentarze i opinie (2)
opublikowany 23.09.2022
opublikowany 23.09.2022