loader loader

Mycoplasma genitalium – objawy i leczenie zakażenia

Mycoplasma genitalium to nietypowa bakteria pozbawiona ściany komórkowej, która odpowiedzialna jest za infekcje układu moczowo-płciowego u obu płci. Powoduje zakażenie bakteryjne przenoszone drogą płciową, które bardzo często ma bezobjawowy przebieg. Uniemożliwia to skuteczną diagnostykę i wdrożenie leczenia. A powikłania zakażenia Mycoplasma genitalium mogą być poważne, z niepłodnością włącznie.

Jak można się zakazić Mycoplasma genitalium?

Zakażenie Mycoplasma genitalium odbywa się na drodze stosunków seksualnych o charakterze oralnym, analnym oraz waginalnych, podczas których nie jest stosowana antykoncepcja barierowa pod postacią prezerwatywy. Zakażeniu partnerów seksualnych sprzyja fakt, iż najczęściej infekcja mykoplazmą przebiega bezobjawowo, zatem osoba zakażona nieświadoma jest tego faktu.

Rzadko zdarza się zakażenie Mycoplasma genitalium na drodze pośredniej, poprzez korzystanie z tych samych przedmiotów higieny osobistej. Czy można uniknąć zakażenia mykoplasmą? Profilaktyka polega na unikaniu przygodnych kontaktów seksualnych oraz stosowaniu prezerwatyw.

Najczęściej zakażenie Mycoplasma genitalium idzie w parze z zakażeniem innymi drobnoustrojami przenoszonymi drogą płciową: Urealpasma urealyticum, Chlamydia trachomatis, Gardnerella vaginalis oraz Ureaplasma parvum.

Sprawdź również: Seks oralny a choroby przenoszone drogą płciową

Jakie są objawy mykoplazmy?

Zarówno zakażenie Mycoplasma u kobiet, jak i zakażenie Mycoplasma u mężczyzn najczęściej przebiega bezobjawowo. Jeśli jednak pojawią się symptomy zakażenia mykoplazmą, występują co najmniej tydzień po kontakcie z osobą przenoszącą bakterię i wynikają najczęściej z rozwoju nasilonego stanu zapalnego. Mycoplasma genitalium u kobiet powoduje zazwyczaj bakteryjne zapalenie pochwy, dając charakterystyczne dla tego schorzenia objawy, takie jak:

  • świąd okolic krocza,
  • pieczenie cewki moczowej,
  • obfite, nietypowe upławy,
  • przedłużone krwawienia miesięczne lub krwawienia między miesiączkami,
  • dyskomfort podczas stosunku.

Przeczytaj też: Infekcje intymne u mężczyzn

Wśród objawów zakażenia Mycoplasma genitalium u kobiet możliwe są także te wskazujące na zapalenie cewki moczowej - ból podbrzusza, uczucie parcia na pęcherz i jego niecałkowitego opróżnienia, pieczenie podczas mikcji oraz częste oddawanie moczu.

U mężczyzn mykoplazma genitalna najczęściej powoduje tzw. nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, które objawia się w typowy dla stanów zapalnych cewki moczowej sposób:

  • nietypowy wyciek z cewki moczowej, o charakterze ropnym, śluzowo-ropnym, wodnistym bądź śluzowym,
  • szczypanie lub pieczenie w cewce moczowej,
  • ból lub pieczenie podczas oddawania moczu,
  • dyskomfort podczas stosunku.

Zobacz również: Wszystko o seksie analnym

Czy to mykoplazma?

Z jakimi zakażeniami można pomylić infekcję Mycoplasma genitalium? Jako choroba przenoszona drogą płciową i zajmująca układ moczowo-płciowy, zakażenie mykoplazmą genitalium daje objawy analogiczne do innych chorób wenerycznych.

Najczęściej mylona może być z zakażeniem Chlamydia trachomatis, zakażeniem Ureaplasma urealyticum oraz Ureaplasma palvum. A w związku z tym, że Mycoplasma genitalium znana jest zaledwie od 30 lat i wielu lekarzy nie spotyka się z nią podczas swojej praktyki, objawowe zakażenia kojarzone są z innymi chorobami wenerycznymi. Mowa o takich objawach jak nietypowa wydzielina z cewki/ upławy, ból i pieczenie cewki moczowej, ból podczas stosunku, parcie na pęcherz, świąd okolic intymnych.

Zobacz też: Po co się robi wymaz z odbytu?

Powikłania po Mycoplasma genitalium i wpływ na płodność

W związku z bezobjawowym przebiegiem zakażenia mykoplazmą genitalną i wynikającym z tego brakiem diagnostyki i leczenia, dochodzi niekiedy do rozwoju poważnych powikłań. Nieleczona mykoplazma u kobiet może powodować zapalenie narządów miednicy mniejszej: zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie jajników, zapalenie jajowodów, zapalenie otrzewnej. Szczególnie niebezpieczne są zakażenia Mycoplasma genitalium w ciąży, gdyż prowadzić mogą do poronień bądź porodu przedwczesnego, a także ciąży pozamacicznej oraz niepłodności. Niepłodność u kobiet rozwija się na podłożu stanów zapalnych i bliznowacenia jajowodów, z ograniczeniem ich drożności. Istnieje ponadto ryzyko przeniesienia infekcji na płód podczas porodu.

Groźne są także nieleczone infekcje Mycoplasma genitalium u mężczyzn – prowadzić mogą bowiem do zapalenia najądrzy, zapalenia gruczołu krokowego oraz niepłodności. Niepłodność u mężczyzn wynika ze zmniejszenia liczby plemników, niższej ich ruchliwości oraz wynikających z tego trudności z zapłodnieniem.

Czytaj również: Skręt jajnika – przyczyny, objawy, rozpoznanie, leczenie

Diagnostyka Mycoplasma genitalium

Z racji niewystarczającej serologicznej odpowiedzi organizmu na zakażenie i niskim mianem przeciwciał w surowicy, w przebiegu zakażenia Mycoplasma genitalium nie stosuje się testów serologicznych. Rozpoznania infekcji dokonuje się w oparciu o badanie PCR na Mycoplasma genitalium, które często dostępne jest jako pakiet badań w kierunku najczęstszych patogenów przenoszonych drogą płciową. Spotykane są zatem pakiety PCR Chlamydia trachomatis oraz Ureaplasma urealyticum.

Test na Mycoplasma genitalium wykonać można w laboratorium, istnieją także testy domowe, w przebiegu których pacjent sam pobiera materiał do badań, a następnie odsyła go do analizy do laboratorium. Materiałem do badań u kobiet jest wymaz pobrany z szyjki macicy, zaś u mężczyzn – wymaz z ujścia cewki moczowej. Testy do domowego pobrania materiału dopuszczają ponadto możliwość wykonania badania z porannej próbki moczu. Na dwa dni przed pobraniem wymazu z cewki moczowej należy zachować wstrzemięźliwość seksualną i nie oddawać moczu na 2–3 godziny przed badaniem. Jak przygotować się do badania na Mycoplasma genitalium? Z kolei pobranie wymazu z szyjki macicy wymaga także wstrzemięźliwości seksualnej oraz niestosowania przed badaniem irygacji, maści i kremów leczniczych czy globulek dopochwowych. I także konieczne jest powstrzymanie się od oddawania moczu na kilka godzin przed pobraniem wymazu.

Badanie PCR na mykoplazmę polega na detekcji kwasu nukleinowego bakterii w pobranym materiale i cechuje się ogromną czułością. Wskazania do wykonania testu PCR na Mycoplasma genitalium to:

  • wystąpienie objawów infekcji moczowo-płciowej przy ujemnym posiewie w kierunku typowych bakterii,
  • planowanie ciąży lub problemy z zajściem w ciążę,
  • niestosowanie prezerwatywy i przygodne kontakty seksualne,
  • stwierdzenie choroby przenoszonej drogą płciową u partnera.

Czytaj również: Waginoza bakteryjna – przyczyny, objawy, leczenie, powikłania

Leczenie Mycoplasma genitalium

Mycoplasma genitalium to atypowa bakteria pozbawiona ściany komórkowej, a zatem docelowego miejsca działania wielu antybiotyków. Leczenie mikoplazmy opiera się na stosowaniu antybiotyków z grupy makrolidów. Najczęściej jest to azytromycyna, która stosowana jest do 5 dni. W pierwszym dniu terapii stosuje się azytromycynę w dawce 500 mg, a przez kolejne cztery dni – w dawce 250 mg.

Opublikowano: 22.09.2017; aktualizacja:

Oceń:
4.4

Justyna Mazur

Justyna Mazur

Analityk medyczny

Absolwentka Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Analityki Medycznej Collegium Medicum na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Stale kontynuuje edukację, uczestnicząc w licznych kursach i szkoleniach z zakresu diagnostyki laboratoryjnej. Kilkuletnie doświadczenie zawodowe zapewnia jej znajomość realnych wątpliwości i obaw pacjentów związanych z wykonaniem oraz interpretacją badań laboratoryjnych.

Komentarze i opinie (0)

Może zainteresuje cię

Postmenopauza – co to jest? Jakie są objawy okresu pomenopauzalnego?

 

Polipy macicy - co to, rodzaje, leczenie

 

PMDD – przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne. Gdy PMS jest chorobliwy

 

Mycoplasma hominis – objawy i leczenie, jak można się zarazić?

 

Ból brzucha po stosunku i ból podbrzusza po stosunku

 

Mykoplazma (mycoplasma pneumoniae) – objawy zakażenia, badania, leczenie

 

Przetoka pęcherzowo-pochwowa – przyczyny, objawy, leczenie

 

Powiększone węzły chłonne pod pachą – czy przyczyny są groźne?