Dieta na pęcherz moczowy

Czym są zakażenia układu moczowego?

Zakażenia układu moczowego – jest to szeroka grupa schorzeń, do których zaliczamy m.in. zapalenie pęcherza moczowego. Znajdują się na liście najczęściej występujących u człowieka infekcji. Szczególnie narażone są na nie kobiety. Wynika to z różnicy w budowie anatomicznej polegającej na występowaniu u kobiet krótszej cewki moczowej. Mechanizm powstawania zakażenia układu moczowego wiąże się z przenikaniem drobnoustrojów do dróg moczowych, które w normalnych warunkach są jałowe. Te u kobiet maja do przebycia znacznie krótszą drogę. Dodatkowo niewielka odległość dzieląca cewkę moczową i odbyt prowadzi przy nieodpowiednim stopniu higieny do częstego występowania zakażeń. Grupę szczególnie narażoną stanowią młode kobiety aktywne seksualnie.

Najczęstsza przyczyną zapalenia pęcherza moczowego jest zakażenie bakteryjne. Zwykle odpowiedzialne za jego powstanie są pałeczki okrężnicy (E. coli) oraz gronkowce. Escherichia coli występuje naturalnie w naszym przewodzie pokarmowym na odcinku jelita grubego. Staje się jednak zagrożeniem, gdy wnika do naszego układu moczowego. U osób o obniżonej odporności notuje się także zakażenia grzybicze. U kobiet aktywnych seksualnie często dochodzi również do zakażeń patogenami przenoszonymi zwykle droga płciową takimi jak chlamydie, dwoinka rzeżączki czy wirus opryszczki.

To też może Cię zainteresować: Zielony mocz – przyczyny

Objawy, jakie towarzyszą zapaleniu pęcherza moczowego to bóle brzucha w okolicy nadłonowej, pojawiające się w trakcie oddawania moczu, uczucie pieczenia w trakcie tej czynności, silne parcie na mocz niezależne od stopnia wypełnienia pęcherza, podniesiona temperatura ciała, w niektórych przypadkach także nietrzymanie moczu.

Czasami ta jednostka chorobowa nie manifestuje swojej obecności w organizmie. Mówimy wtedy o występowaniu bezobjawowego bakteriomoczu, który wykrywany jest podczas badań laboratoryjnych. Wymaga on leczenia u dzieci, kobiet w ciąży i osób wykazujących przeszkodę w odpływie moczu.

Leczenie zapalenia pęcherza moczowego wiąże się przyjmowaniem antybiotyków oraz stosowaniu ogólnych zasad mających na celu przyspieszenie procesu zdrowienia tj. utrzymywaniu odpowiedniej higieny osobistej, unikaniu zaparć, regularnemu opróżnianiu pęcherza, szczególnie po stosunku płciowym a także wypijaniu odpowiedniej ilości płynów.

To też może Cię zainteresować: pH moczu – co oznacza zasadowy i kwaśny odczyn moczu?

Rola żurawiny w leczeniu zapaleń pęcherza moczowego

Żurawina jest krzewinką występująca na terenie Ameryki Północnej, Azji, środkowej i północnej Europy owocującą małymi czerwonymi owocami podobnymi do borówek lub jagód. Są one bogate w szczególnie cenne składniki takie jak błonnik, minerały (sód, potas, fosfor, wapń czy magnez), witaminy (z grupy B, C, karoten, E) oraz poliantocyjanidy, czyli związku z grupy flawonoidów o silnym działaniu przeciwutleniającym.

Owoce żurawiny od setek lat uznawane są za naturalny sposób walki z infekcjami układu moczowego. Badania udowodniły, że przyjmowanie żurawiny nie tylko skutecznie obniża ryzyko występowania zapalenia pęcherza, ale również wpływa korzystnie na przebieg leczenia tego schorzenia. Żurawina jest źródłem min. witaminy C. Dzięki temu zakwasza mocz powodując powstanie niekorzystnego dla bakterii środowiska. Prowadzi to zmniejszenie ich ilości w układzie moczowym. W moczu osób spożywających żurawinę notuje się obecność kwasu hipurowego o działaniu antybakteryjnym. Dodatkowo zawiera ona substancje utrudniająceprzywieranie bakterii E.coli do nabłonka dróg moczowych. Ważną rolę odgrywają tutaj zawarte w żurawinie proantocyjanidyny oraz cukier owocowy fruktoza. Efektem tego bakterie nie mogą gromadzić się w układzie moczowym i są wydalane z moczem.

Żurawina – inne korzyści

Substancje zawarte w żurawinie podejrzewa się również o działanie zwalczające wirusa opryszczki przyczyniającego się do powstawania opryszczki narządów płciowych. Wszystkie te właściwości składają się na ochronne działanie żurawiny na układ moczowy.

Należy jednak wspomnieć też o tym, że żurawina stanowi istotny element profilaktyki wielu innych chorób. Poza wspomnianym działanie antybakteryjnym wykazuje również właściwości przeciwgrzybiczne. Dzięki dużej zawartości związków o charakterze antyoksydacyjnym, czyli przeciwutleniającym odgrywa ważna rolę w profilaktyce chorób układu krążenia. Przeciwdziała utlenianiu się „złego” cholesterolu LDL i wpływa na podniesienie ilości „dobrego” cholesterolu HDL w ustroju.

Dodatkowo zdolność żurawiny do ograniczania przywierania bakterii do tkanek organizmu człowieka dotyczy nie tylko bakterii E.coli. Dzięki temu substancje w niej zawarte wywierają korzystny wpływ na jamę ustną i prace układu pokarmowego. Ograniczają one, bowiem rozwój bakterii w jamie ustnej zmniejszając częstość występowania chorób błony śluzowej, dziąseł, przyzębia. Zapobiegają także tworzeniu się płytki nazębnej. Badania wykazały, że żurawina może wspomagać skuteczność leczenia zakażenia bakterią Helicobacter pylori, która odpowiada za powstawanie wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Badacze sugerują również, że żurawina może zapobiegać występowaniu kamicy nerkowej. Zawarty w niej kwas cytrynowy ogranicza powstawanie kryształków szczawianu wapnia (kamieni szczawianowych). Wyniki niektórych badań sugerują także, że może ona obniżać ryzyko występowania nowotworów.

Spożycie płynów a zapalenie pęcherza moczowego

Bardzo ważnym elementem postępowania w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego jest przyjmowanie zwiększonej ilości płynów przez pacjenta. Pomaga to, bowiem wypłukać bakterie z pęcherza moczowego i dróg moczowych. Zaleca się przyjmować około 30-40 ml/kg masy ciała, co dla dorosłej osoby ważącej około 70 kg oznacza wypijanie pomiędzy 2, 1-2,8 litra płynów na dobę. Warto sięgać po niegazowaną wodę nisko i średniozmineralizowaną,herbaty ziołowe,herbatę czarną,soki owocowe,herbatę zieloną. Aby szybciej usunąć bakterie z dróg moczowych wskazane jest zakwaszenie moczu. Można to robić za pomocą wody z dodatkiem soku z cytryny, pomarańczy, grejpfruta czy limonki. Zawierają one kwas askorbinowy, czyli witaminę C, która będzie zakwaszać środowisko w drogach moczowych. Pamiętajmy jednak, że witamina C nie lubi dwutlenku węgla. Przygotowując, więc wodę z dodatkiem świeżowyciskanego soku z owoców nie używaj wody gazowanej. Unikaj też słodzonych napojów gazowanych, „wód smakowych” oraz napojów typu cola.

Owoce i warzywa działające moczopędnie

Owoce i warzywa zawierające substancje działające moczopędnie powodują przyspieszenie pracy nerek i zwiększone wydalanie moczu. Prowadzi to do szybszego usuwania bakterii z układu moczowego. Stymulują one wydalanie moczu w sposób naturalny, dlatego warto wprowadzić je do codziennego jadłospisu. Zawierają dodatkowo także szereg substancji o działaniu, antyoksydacyjnym, sole mineralne i witaminy.

Do owoców o działaniu moczopędnym zaliczamy min.:

• gruszki,
• jabłka,
• melony,
• truskawki,
• poziomki,
• borówki,
• agrest.

Warzywa o działaniu moczopędnym to min.:

• ogórki zielone,
• seler,
• koper,
• pomidory,
• bakłażan,
• chrzan.

Zioła a leczenie zapalenia pęcherza moczowego

Przydatne w profilaktyce oraz leczeniu stanów zapalnych pęcherza moczowego są również zioła. Można stosować je pojedynczo lub w formie mieszanek. Często stanowią one składnik preparatów farmaceutycznych stosowanych w leczeniu tego schorzenia. W tym przypadku wykorzystujemy moczopędne działanie ziół. Takimi właściwościami charakteryzuje się mniszek lekarski. Jest to zioło o udokumentowanej aktywności diuretycznej, którą wykazują liście oraz korzeń rośliny. Powoduje zwiększenie ilości wydalanego z organizmu moczu, ułatwiając tym samym usunięcie baterii z układu moczowego. Należy zwrócić uwagę na fakt, że nasilone wydalanie moczu oznacza utratę z organizmu jonów w tym jonów potasu. Jednak mniszek, jako, że jest ziołem szczególnie zasobnym w ten pierwiastek rekompensuje straty potasu wynikające z zwiększonego wydalania moczu. Warto również wiedzieć, że mniszek lekarski należy do grona najbardziej tolerowanych ziół. Alergie na niego występują stosunkowo rzadko i dotyczą tylko szczególnie wrażliwych pacjentów. Innym ziołem zalecanym w przewlekłych stanach zapalnych dróg moczowych jest rdest ptasi także wykazujący działanie moczopędne.

Do grupy ziół o podobnym działaniu zaliczamy: jałowiec pospolity , lubczyk ogrodowy, skrzyp polny, pokrzywę czy brzozę brodawkowatą.

W leczeniu zapaleń pęcherza moczowego pomocniczo mogą sprawdzić się również zioła o właściwościach antybakteryjnych. Przykładem jest korzeń lukrecji, z którego wyciąg działa hamująco na rozwój i wzrost bakterii zarówno Gram dodatnich jak i gram ujemnych takich jak wspomniane w kontekście zapaleń pęcherza moczowego pałeczki okrężnicy (E.coli). Przeciwdziała także namnażaniu się wirusów i grzybów. Podobne właściwości wykazuje również migdałecznik chełubowiec oraz m.in.: ziele krwawnika,jeżówka a także mącznica lekarska zawierająca substancję o nazwie arbutyna zwalczającą bakterie E.coli.