Czego nie może zabraknąć podczas świąt Bożego Narodzenia? Oczywiście pysznego jedzenia! W każdym regionie Polski wigilijny stół wygląda nieco inaczej i inna potrawa uchodzi za najważniejszą. Dania tradycyjne i charakterystyczne dla konkretnych terenów często po latach zapomnienia ponownie zaczynają być przyrządzane. Tradycja to nie tylko to, co serwowały babcie i prababcie. Aby zbliżyć się do tożsamości regionalnej, trzeba sięgnąć nieco głębiej. Przyglądamy się bożonarodzeniowym potrawom z różnych regionów Polski i oceniamy wartość odżywczą dań.
Bożonarodzeniowe potrawy regionalne – tradycyjne potrawy wigilijne na święta
Pomorze i Kaszuby – zupa ze śledzi i brzad
Zamiast barszczu czerwonego pierwszą zupą podawaną przy wigilijnym stole na Pomorzu najczęściej jest zupa rybna ze śledzi. Ryby stanowią tam podstawowy element wieczerzy. Podawane są w wielu postaciach – pieczone, wędzone i duszone. Królują śledzie po kaszubsku i pierogi z rybnym farszem.
Ceniona jest też tradycyjna kaszubska zupa brzad z suszonych śliwek, gruszek, jabłek, moreli i brzoskwiń, do której dodaje się tarte ziemniaki, mąkę do zagęszczenia i zabiela śmietaną.
Zupę rybną ze śledzi przyrządza się na mleku ze śmietaną, cebulą i ziemniakami. Jest to zdrowe i lekkie danie, a jego kaloryczność wynika przede wszystkim z ilości dodanych ziemniaków. Śledzie dostarczają białka i cennych dla zdrowia kwasów tłuszczowych omega-3.
Podlasie – kutia i wareniki
W kuchni podlaskiej wyraźnie czuć wpływy wschodnie. Nie inaczej jest z potrawami spożywanymi podczas Bożego Narodzenia. Najważniejsze z nich na świątecznym stole na Podlasiu to kutia, a także wareniki – pierożki w kształcie półksiężyców z nadzieniem z mięsa, twarogu lub kapusty. Zamiast barszczu na świątecznych stołach podczas wigilijnej kolacji często można też spotkać zupę grzybową.
Kutię przygotowuje się z ziaren pszenicy z makiem, migdałami, rodzynkami, miodem i mlekiem. Dodaje się też czasem cukru pudru. W 100 g kutii znajduje się ok. 250 kcal. Nie są to jednak puste kalorie. Orzechy i mak to źródła zdrowych tłuszczów, błonnika, wapnia, magnezu, żelaza i potasu. Aby zmniejszyć kaloryczność dania, warto zrezygnować z dodatku cukru pudru i ograniczyć miód – wystarczy słodycz suszonych owoców.
Mazowsze – barszcz i rwaki
Co do najważniejszej świątecznej zupy na Mazowszu, zdania są podzielone. Barszcz czerwony? Czy może jednak barszcz biały z grzybami na zakwasie z kapusty? Z pewnością w trakcie mazowieckich świąt jadane są rwaki – podłużne kluski ziemniaczane podawane z makiem oraz masłem.
Rwaki przyrządza się z ugotowanych zmielonych ziemniaków wymieszanych z mąką i jajkami. Podaje się je z przybraniem z maku, miodu, gęstej śmietany, rodzynek, suszonych fig, orzechów włoskich i masła. Rwaki nie należą do tradycyjnych potraw dietetycznych i dostarczają głównie węglowodanów, jednak ich walory odżywcze poprawiają bakalie – cenne źródło wielu składników mineralnych.
Jakie inne regionalne potrawy wigilijne wyróżniamy?
Wielkopolska – makiełki
Tradycyjne dania wigilijne w Poznaniu czy Kaliszu to barszcz z uszkami, karp w sosie piernikowym, dawniej spotykany tylko w bogatych domach oraz makiełki, czyli kluski z makiem, którym smak dodają m.in. suszone owoce.
Historia makiełek sięga XIX wieku. Jest to danie na bazie makowej masy z dodatkiem masła, miodu, migdałów, orzechów, suszonych owoców i skórki pomarańczowej przekładanej kawałkami pieczywa lub kluskami i podawane zwykle na zimno. Dominuje w nim wspominany już wcześniej mak z dodatkami bakalii, dzięki czemu danie ma wysoką wartość odżywczą, jednak dostarcza nie tylko kalorii, bo też m.in. magnezu, cynku, witamin A, C, E i witamin z grupy B.
Lubelszczyzna – karp w galarecie
W lubelskiej tradycji wigilijnej czuć mocno wpływ kuchni żydowskiej. Regionalne dania świąteczne to potrawy z karpia, szczególnie karp w galarecie, karp wędzony i klopsiki z karpia. Ze słodkości najczęściej pojawia się strucla z makiem.
Karpia w galarecie przyrządza się, wrzucając kawałki ryby do wrzątku, w którym gotują się warzywa. Po ugotowaniu rybę wyjmuje się i obiera ze skóry, a na wywarze przygotowuje galaretę. To świąteczne danie należy do bardzo zdrowych i lekkostrawnych, gdyż nie jest smażone. Dostarczamy w nim białka i zdrowego tłuszczu rybiego. Poprzez długie gotowanie tracimy sporo witaminy C, ale to jedyny dietetyczny mankament potrawy. 100 g galarety, w której połowę stanowi ryba, to około 70 kcal.
Śląsk – zupa moczka
Jakie potrawy wigilijne królują na Śląsku? Są to przede wszystkim zupy: zupa migdałowa, zupa grzybowa, siemieniotka z siemienia konopnego i moczka o smaku piernika. Nie może też zabraknąć śledzi i karpia oraz gołąbków z kaszy perłowej i grzybów.
Moczkę gotuje się z dodatkiem ciemnego piwa. To brązowa gęsta zupa z orzechami, migdałami i suszonymi owocami oraz korzennymi przyprawami. Istnieje wiele przepisów na tę zupę, a lista składników i smak są zmienne w zależności od gotującej ją gospodyni. Podobnie jak inne świąteczne dania na bazie bakalii, można uznać moczkę za danie zdrowe i odżywcze. Mankamentem może być przewaga węglowodanów w potrawie.
Podhale – moskale, kłóta
Jak wyglądają święta Bożego Narodzenia na Podhalu? Tam, podobnie jak w całej Polsce, królują regionalne dania wigilijne na bazie kapusty oraz maku. Typowe dania nawiązujące do góralskiej kultury to: moskale, bukty, kołatanka i kłóta.
- Moskale – pieczone placki ziemniaczane z dodatkiem pokruszonej bryndzy i masła.
- Bukty – ziemniaczane kopytka.
- Kołatanka – kasza jęczmienna z brukwią i miodem.
- Kłóta – gotowana kapusta z ziemniakami.
Moskale przyrządza się, mieszając ugotowane ziemniaki z mąką pszenną i jajkami oraz kwaśnym mlekiem i wypieka na blasze w piecu. Oczyszczona mąka i ziemniaki nie są najzdrowszymi produktami odżywczymi, ale placki są pieczone, a nie smażone, dzięki czemu są bardziej lekkostrawne. Ser bryndza i masło to wartościowe odżywczo dodatki.
Aleksandra Żyłowska
Dietetyczka
Ukończyłam studia o specjalności Technologia, biotechnologia i analiza żywności oraz Usługi żywieniowe i dietetyka. Jestem zwolenniczką prostej, zdrowej kuchni i świadomych wyborów w codziennym odżywianiu. Do moich głównych zainteresowań należy wspomaganie leczenia chorób poprzez właściwe jedzenie, a także psychologiczne aspekty odżywiania i budowanie trwałych zmian nawyków żywieniowych. W życiu zawodowym łączę dwie pasje – zdrowe odżywanie i pisanie. Uważam, że edukacja żywieniowa jest bardzo istotna, zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Chętnie podejmuję się prowadzenia edukacyjnych zajęć warsztatowych.
Komentarze i opinie (1)
opublikowany 14.08.2023