Jakie są sposoby na nadmierne pocenie się pod pachami?

Antyperspirant na pocenie pod pachami

Problem nadmiernej potliwości najczęściej dotyczy skóry pod pachami. Kiedy tradycyjne dezodoranty nie dość dobrze redukują proces zbyt obfitego wytwarzania potu oraz niewystarczająco niwelują jego nieprzyjemny zapach, warto sięgnąć po specjalistyczne antyperspiranty dostępne w aptekach i wybranych drogeriach.

Stosowanie tych produktów to najpowszechniejsza metoda walki z nadmierną potliwością pod pachami, zwłaszcza że można je z łatwością kupić bez recepty. Takie roll-ony (aplikatur kulkowy), sztyfty i spreje są przebadane dermatologicznie, a dzięki wysokiej zawartości składników aktywnych skutecznie i długotrwale eliminują problem pocenia.

Wysoką efektywność działania antyperspiranty zawdzięczają przede wszystkim takim składnikom jak:

• chlorek glinu (Aluminium chlorohydrate),
• mleczan glinu (Aluminium lactate),

W bardzo wyraźny sposób zmniejszają aktywność gruczołów potowych, ponieważ łączą się z potem i tworzą z nim czopy blokujące ujścia gruczołów. Utworzone w ten sposób bariery znikają w naturalny sposób w procesie złuszczania się naskórka. Pozostałe składniki antyperspirantów ułatwiają głównie wchłanianie substancji czynnych, ograniczają możliwość wystąpienia zakażeń naskórka oraz przywracają skórze fizjologiczne pH, co jest bardzo ważne w celu utrzymania efektu deodoryzującego.

Jak działa dobry antyperspirant i jak często go stosować?

Specjalistyczne antyperspiranty w początkowym okresie leczenia aplikuje się je codziennie, ale już po kilku dniach regularnego używania w wielu przypadkach częstotliwość stosowania można ograniczyć do nawet 1-2 razy tygodniowo w celu utrzymania pożądanego efektu. Ważne, aby przed każdorazowym użyciem (zwykle wieczorem lub na noc, kiedy aktywność gruczołów jest mniejsza) uprzednio dokładnie umyć i osuszyć miejsce aplikacji.

Najlepsze dezodoranty na pocenie pod pachami zawierają w sobie również:

• allantoinę, która działa łagodząco i zapobiega podrażnieniom skóry;
• nawilżającą glicerynę;
• pielęgnacyjny aloes;
• związki srebra, które zapobiegają rozwojowi bakterii, będących przyczyną brzydkiego zapachu.

Antyperspiranty pozbawione są natomiast alkoholu, który podrażnia i wysusza skórę. Mogą mieć bardzo subtelny zapach, ale często nie zawierają żadnych substancji zapachowych, dzięki czemu nie trzeba rezygnować z używania ulubionych perfum czy wody toaletowej. Regulatorów pocenia nie powinno się stosować na uszkodzoną skórę oraz nawet do 48 godzin po depilacji. Polecane są wyłącznie dla osób dorosłych.

Jakie są inne skuteczne sposoby na pocenie pod pachami?

• Doskonałym wsparciem dla osób uskarżających się na nadmierne pocenie pod pachami może okazać się również żel pod prysznic. Ten dostępny w aptekach przede wszystkim zmniejsza aktywność gruczołów potowych, a stosowany regularnie każdego dnia eliminuje wydzielanie potu na całej powierzchni ciała. Dodatkowo działa antybakteryjnie i tworzy barierę przed powstawaniem nieprzyjemnego zapachu potu, ponieważ zawiera w swym składzie aktywne jony cynku.
• Na pocenie pod pachami sprawdzą się także specjalne chusteczki higieniczne. Zapewniają natychmiastowe odświeżenie skóry, a dzięki obecności składników o działaniu antyperspirującym blokują wydzielanie potu i w konsekwencji długotrwale eliminują problem pocenia się. Dodatkowo tworzą barierę antybakteryjną, która przeciwdziała powstawaniu przykrego zapachu, oraz pielęgnują i odżywiają skórę.
• Naturalnym lekiem na pocenie są mieszanki ziołowe. Wśród ziół zmniejszających potliwość należy wymienić przede wszystkim szałwię lekarską. Dostępna jest w formie mieszanki do przyrządzenia naparu, ale także w postaci tabletek na pocenie się.
• W przypadku nadmiernego pocenia pod pachami warto pamiętać o ich regularnej depilacji, ponieważ na pozostającym owłosieniu pot zdecydowanie łatwiej się gromadzi.

Jak leczyć nadmierną potliwość pod pachami?

Kiedy problem nadmiernej potliwości pach występuje na skutek zaburzeń endokrynologicznych, neurologicznych albo schorzeń ogólnoustrojowych, leczy się przede wszystkim chorobę podstawową. Wówczas to lekarz ordynuje odpowiednie leki. Za jego zgodą można przyjmować np. preparaty zawierające mieszaninę alkaloidów pokrzyku, stosowane w nerwicach wegetatywnych i w nadmiernej pobudliwości nerwowej. Przy ich stosowaniu mogą jednak wystąpić efekty uboczne, takie jak senność oraz suchość jamy ustnej i błon śluzowych.

Niekiedy w terapii bardzo zaawansowanych stadiów nadmiernej potliwości dokonuje się operacyjnego przecięcia nerwów zaopatrujących gruczoły potowe danej okolicy ciała (tzw. sympatektomia) albo liposukcji dołu pachowego, kiedy wraz z tkanką tłuszczową, usunięta zostaje część gruczołów potowych. Powstała po zabiegu niewielka blizna dodatkowo blokuje pozostałe gruczoły przed wydzielaniem potu.

W niektórych przypadkach lekarz może też zaproponować inną inwazyjną metodę leczenia nadmiernej potliwości, jaką są zastrzyki z toksyną botulinową. Zabieg ten polega na punktowym ostrzykiwaniu niewielką ilością botoksu, za pomocą bardzo cienkiej igły, fragmentów ciała o zwiększonej potliwości (dołów pachowych, dłoni i stóp). Maksymalny efekt takiego działania pojawia się po tygodniu i utrzymuje nawet pół roku. Metody te niosą jednak ze sobą ryzyko działań ubocznych(głównie bolesność lub świąd miejsca poddanego zabiegowi, osłabienie mięśniowe),dlatego jeśli to tylko możliwe i wystarczające w celu zniwelowania problemu nadmiernego pocenia, należy pozostać przy stosowaniu bardziej naturalnych metod i środków.

Z kolei w warunkach domowych można przeprowadzić zabieg jonoforezy, który polega na zatkaniu nadmiernie aktywnych przewodów wydzielniczych gruczołów potowych nawet na okres sześciu tygodni. Kuracja ta pozwala skutecznie zwalczyć nadmierną potliwość dłoni, stóp oraz pach ale również twarzy, szyi czy pleców. Potrzebne do tego specjalne urządzenia elektroniczne nie są jednak tanie. Zabiegi te mają jednak wiele przeciwwskazań (np. posiadanie rozrusznika serca lub metalowych implantów w ciele) i, niestety, trzeba regularnie powtarzać w celu podtrzymania uzyskanego efektu.