Jak można zarazić się opryszczką?

Opryszczka - droga zakażenia

Wirus opryszczki przenosi się z dużą łatwością między ludźmi, to właśnie ludzie są jego rezerwuarem. Źródłem zakażenia jest chory lub zakażony bezobjawowo człowiek. Wirus przenosi się przez kontakt bezpośredni, jest obecny w wydzielinach ciałach (ślina, nasienie, wydzielina narządów płciowych). Zakazić można się od osoby, u której widoczne są objawy opryszczki, czyli opryszczka na ustach, narządach płciowych. Rzadziej zakazić można się od osoby będącej bezobjawowym nosicielem wirusa. Zakazić się opryszczką można się więc przez picie z wspólnych naczyń, korzystanie z tych samych ręczników, całowanie się, kontakty seksualne, kontakt bezpośredni z osobą zakażoną, prezentująca objawy. Zakażenie wirusowe może przejść z matki na noworodka.

Zdecydowana większość populacji jest zarażona wirusem Herpessimplex, jednakże w większości przypadków infekcja utrzymuje się w postaci utajonej. Wirus bytuje w obrębie zwojów nerwowych przez całe życie. Pojawienie się objawów, czyli opryszczki, następuje na skutek wystąpienia choroby gorączkowej, zakaźnej. Bodźcem wyzwalającym objawy opryszczki może być również przegrzanie bądź oziębienie ciała, stres, zmęczenie, menstruacja.

Sprawdź też: Strupy w nosie – przyczyny, objawy, leczenie

Zakażenie wirusem opryszczki - objawy

Obecnie znamy wiele typów wirusa Herpessimplex. Najistotniejsze znaczenie w powstawaniu zmian skórnych mają:

• typ 1 (HSV 1), jest odpowiedzialny za powstawanie zmian na błonach śluzowych jamy ustnej, twarzy.opryszczka wargowa,
• typ (HSV 2), jest odpowiedzialny za powstawanie zmian w obrębie narządów płciowych, pośladków, opryszczka genitalna.

Zmianami skórnymi charakterystycznymi dla opryszczki są drobne pęcherzyki pojawiające się na błonach śluzowych. Przed pojawieniem się pęcherzyków występuje 2-3 dniowy okres, podczas którego nasila się pieczenie, przeczulica, bolesność okolicy, w której mają pojawić się pęcherzyki. Pęcherzyki początkowo wypełnione są treścią surowiczą, następnie ropną i w ciągu kilku dni pokrywają się strupami. Na powierzchni błon śluzowych mogą tworzyć się nadżerki. Regionalne węzły chłonne mogą się powiększyć. Czas od pojawienia się objawów zwiastunowych do odpadnięcia strupków trwa zwykle około 7- 10 dni. Zmiany pęcherzykowe mają dużą tendencję do nawrotów.

Sprawdź również: Seks oralny a choroby przenoszone drogą płciową

Opryszczka narządów płciowych

Opryszczka narządów płciowych jest jedną z najczęstszych chorób, które są przenoszone drogą płciową. Charakterystyczne objawy to występowanie na skórze i błonach śluzowych zmian pęcherzykowych wykazujących skłonności do nawrotów. Do zakażenia dochodzi na drodze kontaktów seksualnych, również drogą kropelkową. W większości przypadków wrotami infekcji HSV1 są błony śluzowe jamy ustnej, a dla HSV2 błony śluzowe bądź skóra narządów płciowych i ich okolic. Popularność kontaktów genitalno-oralnych wpłynęła na zmniejszenie związku pomiędzy typem wirusa a lokalizacją zmian. Coraz częściej dochodzi do tego, że opryszczka wargowa jest wywołana zakażeniem wirusa typu HSV2. Mogą zdarzać się również nietypowe lokalizacje pęcherzyków opryszczkowych, takie jak opryszczka w nosie.

Opryszczka narządów płciowych to najczęstsza przyczyna powstawania nadżerek i owrzodzeń na powierzchni narządów płciowych. Te z kolei przyczyniają się istotnie do zwiększenia ryzyka zakażeniem innymi chorobami przenoszonym drogą płciową.

Zakażeniu się opryszczką narządów płciowych sprzyja duża aktywność seksualna. Zakażenie ma przebieg pierwotny i nawrotowy. Przebieg zakażenia pierwotnego jest podobny do przebiegu zakażenia opryszczką wargową. Zasadniczą różnicą jest przeistoczenie się pęcherzyków w nadżerki, utrzymywanie się ich przez około 2-3 tygodnie. Poza tym mogą wystąpić objawy ogólne, takie jak gorączka, ból, dreszcze oraz powiększenie węzłów chłonnych. Nadżerki goją się bez pozostawienia blizn.

W około 75 % przypadków zakażenie HSV2 od początku przebiega w sposób bezobjawowy, w tym czasie osoby zakażone mogą wydzielać wirusa do swoich wydzielin i przez to być potencjalnie zakaźne.

Leczenie opryszczki

Leczenie opryszczki ma na celu znamienne skrócenie czasu trwania dolegliwości oraz zmniejszenie wydalania wirusa. W leczeniu opryszczki stosuje się przede wszystkim preparaty zawierające acyklowir. W opryszczce wargowej można posiłkować się specjalnymi plasterkami przyklejanymi na pęcherzyki. Ograniczają one uczucie dyskomfortu i ograniczają rozszerzanie się zmian na okoliczne tkanki.