Grzybica drobnozarodnikowa skóry głowy – jak leczyć i jakie daje objawy?

Co wywołuje grzybicę drobnozarodnikową?

Grzybica drobnozarodnikowa występuje najczęściej na skórze owłosionej głowy. Człowiek bardzo często zaraża się nią od zwierząt domowych – psów i kotów. Szczególnie narażone są dzieci, które bezkrytycznie potrafią bawić się ze swoimi pupilami. Sierść zwierząt bardzo często skolonizowana jest przez grzyby Microsporum canis, które wywołują objawy choroby.

Rzadziej spotykane jest zakażenie grzybami pochodzącymi od człowieka – Microsporum audouini oraz Microsporum ferrugineum. Do zakażenia tymi populacjami grzybów dochodzi w większych skupiskach ludzi, np. w szkole.

Do zakażenia dochodzi podczas bezpośredniego kontaktu ze skórą i włosami osoby chorej. Możliwe jest także zachorowanie poprzez kontakt pośredni, czyli używanie tego samego grzebienia, maszynki do włosów, ręcznika i innych przyrządów kosmetycznych mających kontakt z włosami i skórą chorej osoby. Do przeniesienia zarodników grzyba dojść może także w przypadku noszenia czapki należącej do osoby chorej.

To też może Cię zainteresować: Co może być przyczyną pojawienia się krost na głowie?

Jak wygląda grzybica skóry głowy i jakie daje objawy?

Grzybica drobnozarodnikowa najczęściej zlokalizowana jest na owłosionej skórze głowy. Można zaobserwować pojedyncze lub mnogie ogniska bez stanu zapalnego (plamy). Zmiany na skórze mogą być różnej wielkości oraz różnego kształtu. U pacjentów można zaobserwować zarówno okrągłe, jak i owalne ogniska grzybicy drobnozarodnikowej.

Wyjątek stanowi zakażenie Microsporum canis, gdzie ognisko grzybicy jest koloru różowego, a zewnętrzny obszar zmiany skórnej prezentuje stan zapalny. Ponadto zmiany skórne charakterystyczne dla grzybicy obecne są na skórze karku, ramion, a nawet tułowia.

Charakterystyczne jest złuszczanie naskórka, najczęściej są to niewielkie, szare płatki naskórka. Typowym objawem jest łamliwość włosów, przeważnie w odległości 2–3 mm od skóry głowy.

Grzybica drobnozarodnikowa u dzieci ma łagodniejszy przebieg, a objawy choroby z czasem ustępują samoistnie.

Przeczytaj również: Świerzb, objawy, przyczyny, leczenie

Rozpoznanie grzybicy drobnozarodnikowej

Diagnoza grzybicy skóry owłosionej głowy opiera się na rozpoznaniu charakterystycznych zmian skórnych grzybicy drobnozarodnikowej (plamy na skórze, łamliwość włosów, łuszczenie). Dokładniejsza diagnostyka grzybicy drobnozarodnikowej opiera się na wykonaniu badań mikroskopowych, a także hodowli grzybów na odpowiednich podłożach.

Stawiając rozpoznanie, należy mieć na uwadze inne choroby, których objawy są podobne do grzybicy skóry głowy. Schorzenie to należy różnicować z:

• grzybicą strzygącą,
• łupieżem zwykłym,
• łysieniem plackowatym,
• łuszczycą,
• łojotokowym zapaleniem skóry.

Ogniska grzybicy drobnozarodnikowej w lampie Wooda (jest to lampa kwarcowa stosowana w dermatologii do szybkiej diagnostyki grzybicy skóry) będą dawać charakterystyczną zieloną lub seledynową fluorescencję. Pozwala to na odróżnienie grzybicy drobnozarodnikowej od pozostałych chorób skóry. Badanie w lampie Wooda jest wstępnym postępowaniem diagnostycznym w podejrzeniu chorób mykologicznych skóry. Prostota oraz szybkość badania jest niewątpliwie zaletą tej metody.

Jak leczyć grzybicę drobnozarodnikową?

Podstawą leczenia grzybicy drobnozarodnikowej jest leczenie miejscowe. W przebiegu tej terapii stosuje się maści i kremy o działaniu przeciwgrzybiczym. W większości przypadków leczenie miejscowe jest wystarczające.

Jeżeli ogniska grzybicy drobnozarodnikowej nie ulegną wygojeniu lub zmiany skórne są zaawansowane, wprowadza się leczenie ogólnoustrojowe. W tym przypadku należy się liczyć z ewentualnymi efektami ubocznymi takiego leczenia. W terapii ogólnoustrojowej stosuje się następujące leki przeciwgrzybicze: flikonazol, gryzeofulwinę, intrakonazol lub terbinafinę.

Dobrze przeprowadzone leczenie grzybicy drobnozarodnikowej nie pozostawia śladów, blizn, a także nie prowadzi do łysienia pacjenta.

Jeżeli grzybica drobnozarodnikowa u dziecka zostanie przeoczona przez rodziców, a leczenie, nawet miejscowe, nie zostanie podjęte, ogniska grzybicy zostaną zagojone w czasie dojrzewania płciowego. W tym przypadku grzybica drobnozarodnikowa również nie pozostawi na skórze śladów choroby: blizn czy ognisk wyłysienia.