Przeciwciała IgG przeciwko toksoplazmozie

Czym są przeciwciała IgG anty-Toxoplasma gondi-IgG?

Toksoplazmoza jest chorobą zakaźną, która jest wywołana przez pierwotniaka Toxoplasma gondi. Po wniknięciu tego pierwotniaka do organizmu człowieka dochodzi do wytworzenia przeciwciał przeciw niemu. Jest to jedna z najbardziej popularnych chorób pasożytniczych stwierdzanych u człowieka oraz u wielu innych gatunków kręgowców. Człowiek zaraża się poprzez:

• kontakt z zarażonym kotem (np. spożycie produktów zakażonych wydalinami tego ssaka), który stanowi dla pierwotniaka Toxoplasma gondi formę żywiciela ostatecznego,
• w wyniku spożycia surowego lub półsurowego mięsa zwierząt będących żywicielami pośrednimi dla Toxoplasa gondi (np. świnie, owce, kozy, konie, drób hodowlany).

Znane są przypadki zarażenia toksoplazmozą poprzez łożysko (dochodzi do wewnątrzmacicznej infekcji płodu od zarażonej matki). Niezwykle groźny jest stan kiedy kobieta ciężarna po raz pierwszy ma kontakt z pierwotniakiem w czasie ciąży. Toksoplazmoza w ciąży może doprowadzić do infekcji płodu i wywołania u niego wad wrodzonych. Nawet jeżeli dziecko urodzi się bez widocznych wad mogą się one rozwinąć w przeciągu kilku lat po urodzeniu.

Stosuje się następujący podział toksoplazmozy:

• ze względu na sposób zarażenia – toksoplazmoza wrodzona lub toksoplazmoza nabyta. Do formy nabytej toksoplazmozy zalicza się postać węzłową, oczną, uogólnioną, neurotoksoplazmozę, toksoplazmozę ciężarnych.
• ze względu na występujące objawy – toksoplazmoza utajona lub toksoplazmoza objawowa.

Kiedy należy badać poziom przeciwciał anty-Toxoplasma gondi-IgG?

Badanie zaleca się wykonać u kobiet starających się o dziecko, albo kobiet w ciąży.

Niekiedy infekcja przebiega bezobjawowo, dlatego ciężko podać szczególne wskazania. Chorobę może zwiastować gorączka, apatia, brak apetytu, retinopatia, zaburzenia widzenia, powiększenie węzłów chłonnych, a także niepokojące badania morfologii krwi wskazujące na infekcję oraz zarażenie.

W niektórych przypadkach zarażenie toksoplazmozą może przebiegać z nieswoistymi objawami. Jednakże, kiedy pacjent będzie zgłaszał złe samopoczucie oraz kilka z powyższych objawów można pomyśleć o badaniu serologicznym w kierunku tego pierwotniaka.

Jak wykonuje się badanie na przeciwciała IgG?

Do oznaczenia przeciwciał anty-Toxoplasma gondi IgG nie jest potrzebne szczególne przygotowanie. Pacjent nie musi być na czczo przed badaniem.

Do wykonania oznaczenia przeciwciał przeciw toksoplazmozie potrzebna jest niewielka ilość krwi. Pobrania jej dokonuje się z żyły łokciowej zlokalizowanej na wewnętrznej stronie kończyny górnej. Po dokładnym odkażeniu miejsca ukłucia do żyły wprowadza się cienką igłę. Krew aspiruje się do jednorazowej strzykawki. U małych dzieci zamiast wkłucia stosuje się nacięcie skóry lancetem – mały specjalistyczny nożyk. Krew, która wypłynie z nacięcia umieszcza się w probówce. Pobrany materiał przekazuje się do analizy w laboratorium.

Aby mieć pewność co do oznaczenia należy badania serologiczne powtórzyć po upływie 2 tygodni od pierwszego oznaczenia.

Wynik badania przeciwciał IgG przeciwko toksoplazmozie

Wartości referencyjne anty-Toxoplasma gondi IgG to u osób nie zarażonych wynik oznaczenia powinien być ujemny (poniżej 3 IU/ml). Każdy otrzymany z laboratorium wynik musi być skonsultowany z lekarzem prowadzącym.

Immunoglobuliny w klasie IgG są wskaźnikiem odległych zarażeń, dlatego w surowicy krwi pojawiają się po kilkunastu dniach od zarażenia pierwotniakiem Toxoplasma gondi. Świadczy to o ustępowaniu ostrej fazy infekcji i przechodzenia w stan przewlekania, a następnie utajenia.

Podwyższona wartość przeciwciał IgG świadczy o przebytym zarażeniu Toxoplasma gondi, lub toczącej się późnej fazie zakażenia. Aby zróżnicować ten stan, należy wykonać oznaczenie po 3 tygodniach. Jeśli poziom przeciwciał wzrośnie mamy wówczas do czynienia z przewlekła infekcją i należy zastosować leczenie, jeśli przeciwciała spadną oznacza to, że infekcja ulega wygaszeniu.